adat manusia,hanya mnghargai sesuatu slepas ketiadaannya.
ni kenyataan,bukan rekaan.contoh pling snang la,time kwn kita ada ngan kita,kita lupakan dy.kita layan dy nak x nak.kita ta bnyk luangkn masa ngan dy.rse syg tu ad,tp hal lain yg dijadikan lbih utama.bila kwn tu dh x da,baru la kite rse mnyesal,kita rindu,kita sdeyh.tp sume dh trlmbat,sbb dy dh brlalu pergi.masa tu,mnyesal la mcm mana pun,keadaan takkan kmbali mcm dulu dh.ap yg tinggal cuma knangan2 yg jd racun bila dikenang.ak bkn mmbabi buta,tp ak cuma brpijak di bumi yg nyata.hakikatnya,itu yg ak slalu nmpak.
maaf la,ak brckp brdsrkn pngalaman.:)
No comments:
Post a Comment